Τα πιο γευστικά ορφανά γεμιστά που έχετε φάει, Πολίτικα και με 7 λαχανικά!
Είναι μια συνταγή που θα την λατρέψετε και η οποία θα... αναγκάσει και τα πιο απαιτητικά πιτσιρίκια να δοκιμάσουν και να αγαπήσουν τα γεμιστά!
Θυμάμαι που η γιαγιά μου η Σταμνιώ, έμπαινε στον μπαχτσέ της στην Χαραυγή Κοζάνης και έβγαινε φορτωμένη με όσα λαχανικά έβρισκε εκεί μέσα!
Είχε γεμίσει ένα πλατσουκωτό καλάθι με κολοκυθάκια μακρουλά και στρογγυλά, πιπεριές πράσινες και πολύχρωμες, πιπεριές κέρατα, μελιτζάνες και ντομάτες..!
Ολα αυτά τα έπαιρνε και πήγαινε στην βρύση του χωριού, τότε δεν υπήρχαν οι σημερινές ευκολίες και τους έριχνε ένα καλό... μπάνιο. Παρότι δεν είχαν λιπάσματα και ιστορίες, ο πρώτος και βασικότερος τρόπος όπως έλεγε, για να γίνει ένα φαγητό νόστιμο πρέπει να είναι καθαρά όλα τα υλικά που χρησιμοποιείς!
Οι Θρακιώτες και γενικότερα όσοι προέρχονταν από τα χωριά της Πόλης είχαν την δική τους φιλοσοφία και στα γεμιστά.
Πρώτα από όλα, έπαιρναν ένα μεγάλο ταψί και τοποθετούσαν μέσα όλα τα υλικά που θα χρησιμοποιούσαν για να του πάρουν τα... μέτρα!
Μετά από αυτό άρχιζαν να βγάζουν από το εσωτερικό στις πιπεριές τα σποράκια για να μη βγάλουν πίκρα στο φαγητό.
Πρόσεχαν να μη κοπεί το καπάκι για να κλείσουν μέσα την γέμιση. Σε διαφορετική περίπτωση, αν χανόταν το σκέπασμα, έκοβαν και έβαζαν επάνω ένα κομμάτι πατάτας, ή ένα κομμάτι τυρί.
Το ίδιο έκαναν σε όλα τα υλικά που θα γέμιζαν και στις μελιτζάνες και στα κολοκύθια και στις ντομάτες.
Ολα τα υλικά που έβγαζαν από μέσα, τα έκοβαν σε πολύ μικρά κομματάκια και τα έριχναν σε μια κατσαρολίτσα.
Δεν πήγαινε τίποτα χαμένο! Ακόμα και τα σποράκια από τις πιπεριές τα κρατούσαν μέχρι να τα χρησιμοποιήσουν για νέο σπόρο!
Στα υλικά που είχαν βάλει στην κατσαρολίτσα, πρόσθεταν κρεμμυδάκι φρέσκο και ξερό, πάντα σε μικρά κομματάκια.
Εβαζαν ένα ματσάκι μαιντανό ψιλοκομμένο, φρέσκο δυόσμο, αλάτι, πιπέρι, λίγο μπαχάρι, λίγη ζάχαρη, ένα φλιτζάνι του καφέ λαδάκι, μια κουταλιά βούτυρο (εγώ τώρα βάζω φυτίνη) και ένα κρασοπότηρο νεράκι του Θεού!
(Αν θέλετε να τα κάνετε ακόμη πιο... Πολίτικα μπορείτε να βάλετε στη γέμιση κουκουνάρι αλλά και μισή κουταλιά του γλυκού κανελίτσα. Κόλαση!)
Αναβαν την φωτιά και όλα τα υλικά τα άφηναν να πάρουν μία βράση. Οταν σταματούσαν την φωτιά έριχναν μέσα μισό κιλό ρυζάκι το οποίο είχαν ξεπλύνει (για φύγει όσο το δυνατόν περισσότερο άμυλο και να μείνει εκείνο που δεν θα ενοχλούσε όσους είχαν θέματα με το στομάχι τους).
Ανακάτευαν για λίγη ώρα και η γέμιση ήταν έτοιμη!
Πάμε στο στήσιμο του ταψιού
Τα λαχανικά ήταν τοποθετημένα από την αρχή και για να στηρίζονται μέσα στο ταψί έκοβαν τρεις τέσσερις μεγάλες πατάτες, κυδωνάτες για να μπορούν να συγκρατούν και να στηρίζουν τα στημμένα γεμιστά μέσα στο ταψί.
Γέμιζαν τα λαχανικά μέχρι τα τρία τέταρτα του εσωτερικού τους, έτσι ώστε όταν φουσκώσει το ρυζάκι να μη βγαίνει απέξω, αλλά και να είναι άνετο και αφράτο. Οταν κάποιοι τα γεμίζουν μέχρι πάνω, το αποτέλεσμα είναι το ρύζι να βγαίνει από μέσα "πατημένο" και να γίνεται "τσιμέντο" που μπουκώνει αυτόν που το δοκιμάζει!
Κάποιοι ρίχνουν στα γεμιστά και σταφίδες. Ενα υλικό που γλυκίζει τα γεμιστά και σε άλλους αρέσει και σε άλλους δεν αρέσει...
Πολλοί προσθέτουν στα γεμιστά τυράκι ή κασεράκι (στις πιπεριές για να απορροφάται η πίκρα της πιπεριάς).
Οταν γεμίσουμε τα υλικά, ρίχνουμε στο ταψί ένα ποτηράκι νερό, όχι περισσότερο καθώς τα λαχανικά θα βγάλουν υγρά και μπορεί να τα... πνίξουμε στο τέλος και να μη ψηθούν όπως πρέπει!
Στα λαχανικά ραντίζουμε με ρίγανη ή θυμάρι, βάζουμε πάνω τους λίγο βουτυράκι, λαδάκι και είμαστε έτοιμοι να τα φουρνίσουμε για μια ώρα και μισή σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς!
Σε περίπτωση που δεν χρησιμοποιήσουμε όλη την γέμιση, την βάζουμε ανάμεσα στα υλικά. Θυμηθείτε αυτό που σας λέω: Είναι υπέροχη όταν την δοκιμάσετε μετά το ψήσιμο. Πολλά πιτσιρίκια τρώνε μόνο αυτή, με τις ξεροψημένες πατάτες που έχουν εξαιρετική γεύση!
Υ.Γ.1 Οταν στο μισάωρο δείτε να "αρπάζουν" τα καπάκια των λαχανικών, σκεπάστε τα με αλουμινόχαρτο και δέκα λεπτά πριν το τέλος αφαιρέστε το για να πάρουν το σωστό χρώμα!
Καλή σας όρεξη!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΑΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια