Ο αγάς του Πειραιά, το νερό και τα βαφτίσια της... Τρούμπας

Η Τρούμπα γεμάτη κόσμο το 1965

Η θρυλική ιστορία της συνοικίας του Πειραιά που έγινε κέντρο αναφοράς της πόλης

Οταν αποφασίστηκε το λιμάνι του Πειραιά να... ξαναγίνει λιμάνι τα πράγματα ήταν ιδιαίτερα δύσκολα και για πολλούς φάνταζαν ακατόρθωτα. Αλλωστε τις προσεχείς ημέρες θα αναφερθούμε σε αυτό για να γίνει περισσότερο κατανοητό τι εννοούμε. Οταν μετά από δεκαετίες, από την απελευθέρωση το λιμάνι άρχισε να αποκτά μορφή μια από τις συνοικίες που κυριάρχησαν στον λιμένα ήταν αυτή της σημερινής Τρούμπας. Ηταν το σημείο όπου τα πλοία μπορούσαν να βρουν μια από τις ελάχιστες θέσεις στο λιμάνι, καθώς τα αβαθή και ο μεγάλος ύφαλος ανάγκαζαν τους περισσότερους καπετάνιους να ρίχνουν άγκυρα έξω από το λιμάνι και με τις βάρκες να βγαίνουν στη στεριά. Σε εκείνο το σημείο που έβγαιναν οι βάρκες, οι ναυτικοί με την παράξενη προφορά της εποχής φώναζαν στους Πειραιώτες που δούλευαν στο λιμάνι "στην Τρούμπα, στην Τρούμπα" για να τους πιάσουν θέση και να ξεφορτώσουν επιβάτες και εμπορεύματα!

Ομως τι εννοούσαν λέγοντας στην Τρούμπα; Στο μέρος εκείνο είχε βρεθεί αρκετό νερό. Και ο αγάς της περιοχής είχε κάνει μια τρόμπα (τρούμπα) με την οποία αντλούσε το νερό και πότιζε τους κήπους και τ’ αμπέλια του, που έφταναν έως πιο πάνω στην ανηφόρα της Τερψιθέας. Με το πέρασμα των χρόνων και τις αυξημένες ανάγκες, κατασκευάστηκε στο σημείο ανάβρυσης του νερού, κτιστό πηγάδι με τροχό που έδινε διαρκώς νερό σε βαρέλια, αραδιασμένα στη σειρά ή πάνω στα κάρα που περίμεναν το ένα δίπλα στο άλλο. Το νερό προοριζόταν βασικά για πότισμα, λάτρα των σπιτιών ή ακόμα και για κατάβρεγμα των δρόμων. Αλλά από την τρόμπα αυτή, νερό προμηθεύονταν και τα διάφορα πλεούμενα που προσέγγιζαν λίγα μόνο μέτρα από εκείνο το σημείο.

Οι επισκέπτες από την θάλασσα, ήταν ουσιαστικά που "βάφτισαν" την περιοχή και η αθώα "τρόμπα" του αγά, μετονομάστηκε σιγά-σιγά σε... Τρούμπα!

Το λιμάνι του πειραιά στα μέσα του περασμένου αιώνα

Σε εκείνο το σημείο του λιμένα, όπως σας είπαμε, φόρτωναν και ξεφόρτωναν καθημερινά τα καράβια απ’ όλες τις θάλασσες του κόσμου. Και όπως ήταν φυσικό γίνονταν παράνομες δοσοληψίες, λαθρεμπόριο, μυστικές δουλειές και τα παρόμοια. Οπως σε όλα τα λιμάνια του πλανήτη...

Οι νόμοι του λιμανιού

 Μόλις έδυε ο ήλιος, στην Τρούμπα όλα άλλαζαν. Έπαιρναν διαφορετική όψη και μορφή οι χώροι, τα πράγματα και οι άνθρωποι. Καθώς έπεφτε το σκοτάδι, εφαρμόζονταν οι άγριοι νόμοι του λιμανιού και του υπόκοσμου.

Κέντρο της Τρούμπας ήταν η πολυσύχναστη διασταύρωση Δευτέρας Μεραρχίας και Φίλωνος. Εκτεινόταν όμως προς τα βόρεια μέχρι τον Αγιο Σπυρίδωνα και νότια ως τον Αγιο Νικόλαο.

Η περιοχή λόγω του νερού γνώρισε μεγάλη άνθηση. Ξενοδοχεία, κατοικίες, μαγαζιά, καφέ όλων των ειδών γέμισαν ζωή όλο το 24ωρο. Ανθρωποι από όλο τον κόσμο. Με καλούς και κακούς σκοπούς! Η κίνηση μέχρι την Ακτή Τζελέπη ήταν αδιάκοπη... Πιο δίπλα τα Καρβουνιάρικα, εκεί που γινόταν όλες οι συναλλαγές του κάρβουνου που έδινε ενέργεια σε σπίτια, επιχειρήσεις κλπ, το Τελωνείο και σιγά-σιγά ο Πειραιάς μεγάλωσε και απόκτησε οντότητα. Χάρη στην τρόμπα του αγά! Ποιος θα το πίστευε!