Τι κρύβεται πίσω από το μεγάλο δέντρο;

Κοντεύουμε στο τέλος του χρόνου και δυστυχώς ακόμα δεν μπορούμε να ησυχάσουμε. Η κάθε μέρα που περνάει δείχνει να γίνεται χειρότερη. Τα προβλήματα αντί να μειώνονται αυξάνονται και μάλιστα να γίνονται όλο και περισσότερο πολύπλοκα.

Το μεγάλο πρόβλημα με τον κορονοιό δεν είναι απλά για δυνατούς λύτες. Είναι πλέον για τον Θεό τον ίδιο! Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι ενώ έχει πέσει πάνω στον ιό όλη η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Είτε έχεις κάνει ένα και δύο και τρία εμβόλια, πάλι είσαι ακάλυπτος. Πάλι νοσείς και πάλι μεταδίδεις. Ομως και να μην κάνεις το εμβόλιο, πάλι κινδυνεύεις να νοσήσεις και να μπλέξεις σε περιπέτειες. 

Κι ενώ το καλοκαίρι πέρασε ουσιαστικά χαλαρά (λέμε τώρα) το φθινόπωρο που ακολούθησε μας δείχνει ότι στην πραγματικότητα τίποτα δεν άλλαξε.

Δεν ξέρω αλλά η όλη κατάσταση με κάνει να σκέφτομαι παράξενα. Να μην πιστεύω ότι μου λένε οι από δω και οι από κει. Να μη πιστεύω πλέον ούτε τους... μπολιασμένους, αλλά ούτε και τους... αμπόλιαστους!

Πιστεύω πλέον μόνο στον εαυτό μου. Κάντε το κι εσείς, είναι πραγματικά μια λύση αυτό. Από τότε που το δοκίμασα έχω ξεπεράσει πολλά πράγματα. Δεν έχεις παρά μόνο τον εαυτό σου. Κάνεις αυτό που σου λέει ο εαυτός σου και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο. Δεν χρειάζεται να παρακολουθείς ούτε αυτά που λένε οι τηλεοράσεις που τρομοκρατούν αντί να πληροφορούν τον κόσμο, δεν χρειάζεται να ακούς όλους εκείνους που φέρνουν το θανατικό μέσα στο σπίτι σου. Ακου την καρδιά σου, άκου αυτό που λέει το ένστικτο της επιβίωσης μέσα σου. 

Φόρα τη μάσκα, πλύνε τα χεράκια σου, απέφυγε να πηγαίνεις σε βρωμερές καταστάσεις (λεωφορεία, τρένα, πλοία) αφού μπολιασμένοι και αμπόλιαστοι κάνουν του κεφαλιού τους.

Χρειάζεται πολύ μυαλό για να πάρεις τα μέτρα σου. Τα δικά σου μέτρα και όχι αυτά που σου λένε. Προσωπικά τουλάχιστον δεν είδα κανένα φίλο, γνωστό ή συγγενή να αρρωσταίνει ενώ έπαιρνε τα δικά του μέτρα! Κανέναν απολύτως. 

Ετσι έχω τη δυνατότητα να παρακολουθώ όλα όσα γίνονται γύρω μου και να τα σχολιάζω. Μακρυά από τις ακρότητες και όσους θέλουν να επιβληθούν με τον οποιονδήποτε τρόπο. 

Προφανέστατα βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο της ζωής μας. Ο κόσμος χωρίς να το καταλάβουμε αλλάζει ρότα. Δεν τον προλαβαίνουμε. Τα γεγονότα μας προσπερνούν και δεν το καταλαβαίνει κανείς. 

Μήπως τελικά γιαυτό το λόγο συμβαίνουν όλα αυτά; Μήπως δηλαδή το δέντρο που έστησαν μπροστά μας είναι η πανδημία του κορονοιού και από πίσω του έχει στηθεί ένα ολόκληρο δάσος;

Υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου απαντήσει γιαυτό; ΟΧΙ δυστυχώς...

Μήπως, όταν κατορθώσεις και δεις πίσω από το δέντρο, σου εμφανίζουν ένα άλλο (ενεργειακή κρίση, περιβάλλον, μετανάστες) τύπο... δέντρου και σου κόβουν τη φόρα της ανακάλυψης; Και στο φινάλε πως θα καταλάβεις ότι δεν μπήκες και συ στο τρυπάκι της συνωμοσιολογίας που επίσης είναι άλλο ένα... δεντράκι;

Βεβαίως οι δεύτερες και οι τρίτες σκέψεις σε κάνουν να παρασκέφτεσαι και να οδηγείσαι επίσης χωρίς να το καταλάβεις στην απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο. Να κυνηγάς την ουρά σου και να μη τη φτάνεις ποτέ! Ισως να οδηγούμαστε σε ένα κόσμο απομόνωσης και απλά τώρα είμαστε στις πρώτες τάξεις της... εκπαίδευσης. Πολλές σκέψεις, πολλές ερωτήσεις και καμία πειστική απάντηση. Οσες φορές και να διαβάσω το Σπήλαιο του Πλάτωνα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα που για τον καθένα είναι εντελώς διαφορετικό.

Ο άνθρωπος από τότε που εμφανίστηκε στην γη επιβίωσε μόνο όταν ήταν ενωμένος δημιουργώντας κοινωνίες. Οταν ήταν μόνος τον έτρωγαν τα άγρια θηρία. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο που μπορώ να μοιραστώ μαζί σας και να σας το προτείνω. Ολα τα άλλα θα μείνουν αναπάντητα μέχρι να μπορέσουμε να δούμε τι κρύβεται πίσω από το μεγάλο δέντρο που μας κρύβει το τεράστιο δάσος!

ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΑΝΑΣ